Una viduiso havim dua filiisos. El seniora stim tali simil al matro quad sua caracter e vulto, ut omni, qua la vidim, potestim cogite, ut le vid el matro; las amba stim tali desfestiv e tali fasta, ut on no potestim vive co las. El iunior filiiso, qua stim el plen portret di sua patro quad sua bones e honesteso, stim absqui to una es el belisim puels, ie quas on potestim reperte.Nam omni amor ordinari person, qua similem ad le, tar ho-ta matro caldi amorim sua senior filiiso, ac in ta-dem tempo la havim dir odio contri el iunior. La coactim la eze in el coctorio e laborate perpetui. Inter altra negotios ho-ta desfaust infanto debim duies in omna dio ite hauste aquo in valdi procla loc ac adporte ad dom ie plen granda hirnel. In un dio, quum la stim iuxti ta fonto, veniim ad la paupra mulier, qua la quezim, ut la daram ad la bibe. "Valdi libenti, mea bon," dicim el bel puel. Ac el actuti lavim sua hirnel e haustim aquo in el purisim' loc dil font ac adportim ad el mulier, omnum' subtenenti el hirnel, ut el mulier potestam bibe plus oportuni. Quum el bon mulier tranquilizim sua sitio, la dicim ad el puel: "Tu-st tali bel, tali bon e tali honest, ut mi deb face ad tu donin" (nam ho-to stim sagiso, qua sumptim supri su el formo di paupra paga mulier, vidiel, quali granda stom el lenes di ho-ta iun puel). "Me fac ad tu donin," continuim el sagiso, "ut apud omna lex, ie qua tu dicom, es tua or esitom au flor au car lapid." Quum ho-ta bel puel veniim ad dom, laa matro insultim la, quar la revertim tali tardi dil fonto. "Excuzam me, matro", dicim el desfausta puel, "ut me mansim tal diuti". E quum la loquentim ho-ta lexos, essaltim es laa or tria rozos, tria perlos e tria grand adamantos. "Ie quo me vid!" dicim laa matro co magna mir. "Parer ad me, ut es laa or essaltem perlos ac adamantos" Di quo ho-to veni, mea filiis?" (Ho-to stim el unemies, ut la nominim la sua filiiso). El desfaust infanto narim ad la naivi ie omno, quo eventim ad la, e, dum la loquentim, escadim es laa or multiez di diamantos. "Se stem tali," dicim el matro, me deb torzi mite mea filiis. Marisio, spectam, quo esit es el or di tua fratris, quum la loquem; an no stum ad tu svav have ta-dem ingenio? Tu deb sol ite fontorzi haustiel aquo; e quum paupra mulier quezom di tu bibe, tu darom lo ad la leni.""Stum valdi bel," respondim el filiis desleni, "ut me itam fontorzi!" - "Me vol, ut tu torzi itam," dicim matro, "ac itam actut!" El filiis itim, sed omnum' murmurenti. La prensim el belisim' argenta vaz, qua stim in el habitorio. Vix quum la veniim ad el font, la vidim un sinioris, valdi diti vestiit, qua esitim es el silv e quezim di la bibe (ho-to stim ta-dem sagiso, qua sumptim supri su el form ac el vestiinos di principis, vidiel, quali granda stom el males di ho-ta puel). "An me veniim ho-torzi," dicim ad la el deslen e fasta puel, "dariel ad tu bibe? Certi, me adportim argenta vazo speciali por to, dariel bibe ad ho-ta sinioris! Mea opino stem: prensam ips aquo, se tu vol bibe." - "Tu tuti no-st len," dicim el sagis sin irato. "Boni, nam tu-st tali serviaz, me fac ad tu donin, ut apud omna lex, ie qua tu loquom, esitom es tua or au serpent au ran."Vix quum laa matro la cernim, la vocim ad la: "Heus, mea filiis?" - "Si, matro", respondim ad la la-deslen, esiactenti un serpent ac un ran. - "Hey celo!" vocim el matro, "ie quo me vid? Laa fratris in omno-st culp; me pensom ad la por ho-to!" E la actuti cursim batiel la. El desfaust infanto abcursim e refugiim in el propisim silvo. El filio di reg, qua revertim di venato, la obventim; e videnti, ut la-st tali bel, le rogim la, ie quo la fac ho-tibi tuti sol e quari la plor. - "Heu, sinior, mea matro abpelim me es el dom."El regid, qua vidim, ut es laa or esitim alquot perlos ac alquot adamantos, quezim la, ut la dicam ad le, quondi ho-to veniem. La narim ad le sua tut aventur. El regid considerim, ut tal ingenio hav grandior valor, quam omno, ie quo on potestum dare doti ad altra doncel, abductim la ad palatio di sua patro, el reg, quib le nuptim la. Sed de laa fratris nos potestem dice, ut la fiim tali deslepid, ut laa propria matro la abpelim ab su; ac el desfausta puel, multi cursinti e repertinti nuli, qua volum la accepte, mox mortim in angul di silvo.
No comments:
Post a Comment